De tijd van gaan is gekomen
Door: wegmetroos
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
13 Juli 2011 | Thailand, Bangkok
Hoe gaat het daar in Nederland? Lekker zomer zomer zomer? Ik zal deze vraag nu eindelijk over een paar dagen zelf kunnen beantwoorden.
Man o man,
7 maanden, ZEVEN maanden, zeven MAANDEN, 7 Maanden, ZEven MAanden, 7 MAANDEN, 7 MAANden, zeVEN maanDEN......
Zeven maanden geleden vertrok ik naar Nieuw-Zeeland om mijn grote reis te beginnen...
Ik was 28 (nog steeds) en had nog nooit een kangoeroe gezien, nog nooit gesurft, nog nooit in mn eentje een berg van 2518 m beklommen (ook niet met twee of meer mensen), nog nooit een kiwi gezien, nog nooit glowworms in een grot gezien, nog nooit zoveel Engels gepraat in mn leven, nog nooit zoooooveeeeeel mensen ontmoet en zoooooveeeel namen onthouden (en vergeten), nog nooit zo lang niet in mn eigen bed geslapen, nog nooit heel vaak voor meer dan 12 uur in een bus gezeten, nog nooit een Furgburger op (mmmmmh!), nog nooit een koalabeertje vastgehouden (aaah!), nog nooit zoveel mooie strandjes gezien, nog nooit zoveel armoede gezien, nog nooit zoveel mooie natuur gezien, nog nooit monniken voedsel gegeven, nog nooit in het Great Barrier Reef gedoken, nog nooit gemediteerd (kom ik later nog op terug), nog nooit hot yoga, nog nooit zulke mooie wandeltochten gedaan, nog nooit tussen de dolfijnen gesurft, nog nooit zoveel lol gehad met zoveel mensen uit zoveel andere landen, nog nooit aangevallen door sandflies en bedbugs, nog nooit ge-thaibokst, nog nooit zovaak uitgelegd hoe mijn piercing werkt, nog nooit een gletsjer beklommen, nog nooit zoveel high fives gegeven aan die leuke schoolkinderen, nog nooit walvissen en veeeeel dolfijnen van zo dichtbij gezien, nog nooit in zo'n korte tijd zoveel verschillende talen geleerd, nog nooit in een Four Wheel Drive over het strand gereden, nog nooit het Operahouse in Sydney gezien, nog nooit een tattoo laten zetten...
Poeh, wat een dingen, begin het nu echt te beseffen dat ik over een paar dagen het reizen (voorlopig) achter me laat en binnenstap op Schiphol.
Jeetje, krijg echt rillingen. Natuurlijk ook leuk om terug te komen, maar het is gewoon zo RAAR! Het lijkt echt zo lang geleden dat ik in Nieuw-Zeeland was en ik heb echt ontzettend veel dingen meegemaakt.
Oke, ik veeg mn traantje even weg en eeh, wat zeggen we van een verhaal? Mijn verhaal van de laatste weken? Beginnen waar ik gebleven was bij de homestay in Battambang? Oh, jullie zijn zo nieuwsgierig naar de meditatiecursus? Dat komt straks, geduld geduld.
Ha, best raar om nu vanuit het prachtige mooie Hat Yuan, Ko Phangan (zon, zee, strand, heel interessante lieve leuke mensen, yoga, mediteren en pilates af en toe een heeeel leuk feestje), terug te denken aan Cambodja.
Oke, Battambang. De homestay! Echt boeiend om mee te maken hoe de mensen wonen en leven. De familie waar ik sliep, was zo lief! Ik ben rondgetourd in de tuk tuk en heb een rice paper fabric, noodle fabric and incense (wierook) fabric gezien. (Yep, ik heb vers wierook gekocht! Natuurlijk extra tof zo 'home made' voor mn ogen i.p.v. gekocht bij de Toko naast de Xenos) Iedereen van de familie hielp mee met eten en het hoofdingredient was: curry MET vele vele grote slakken! Ik had trek en had er veel van op, maar later bij het idee dat ik zoooveel slakken heb gegeten, werd ik toch een beetje misselijk...
Voordat we gingen eten ging ik met Sisha (de vrouw des huizes) baden. Nadat we een sarong erg strak om ons heen gewikkeld hadden trippelden we naar de 'badkamer'. Een houten hokje met een grote ton met water erin en dan ga je douchen door met een emmertje water het water over je heen te plonzen. Met de kids gespeeld en zelfs nog na het eten een Chinese begrafenis meegemaakt. Heel bijzonder allemaal.
En toen de volgende dag: the crocodile farm. Oei, eerst echt, je wist niet wat je zag. ZOVEEL krokodilen! En toen na enige seconden van angst (krokodillen een paar meter van je vandaan, joh!) kwamen de minuten, uren, dagen, weken, maanden en jaren van afkeer van deze bezigheid. Het was gewoon te zielig. Ze lagen daar maar met zn honderden op elkaar alsof het standbeelden waren. Klaar te liggen voor een paar laarzen, portemonnee of gewoon om opgegeten te worden.
Toen op met de bus naar de grens van Thailand. Nou meestal ging het wel makkelijk, maar mn reizigers-skills werden nu erg op de proef gesteld. Eindelijk aangekomen op de snelweg in Thailand en het was zo'n groot verschil met Cambodja. Hoe dichter je bij Bangkok komt hoe meer het op Nederland lijkt. Elk moment verwachtte ik een blauw met geel gebouw van een Zweedse meubelfabrikant, de hoge zendmast (aka lichtjesmast met kerst), groot Chinees restaurant en megagroot koffiekopje. Degenen die het nog niet wisten, kunnen nu vast wel raden in welke regio ik ben opgegroeid.
Jeetje, wat was dit anders dan Laos en Cambodja, zeg!
Na een nacht Bangkok op met de nachtbus naar het zuiden. Via Krabi naar Railay beach. Wauw, das mooi joh! Toen naar Ko Phi Phi gegaan. (Railay is nog mooier) Superleuke mensen ontmoet, snorkeltour gedaan (oa naar het strand van the movie 'The Beach', cool!) en echt een paar gezellige dagen gehad. Verder is Ko Phi Phi, voor mij: Ko 3,14 : 1,57 = 2. Twee. OVERAL weer stelletjes. Pffff.
Toen naar Ko Samui en daar was ik de vorige keer met mijn verhaal dus gebleven.
En dan nu:
Het moment van mindfulness: de meditatiecursus.
Nou, het was echt ontzettend zwaar, maar ook erg bijzonder en mooi om te doen. Met een groep van 20 mensen waren we. Gelukkig konden we in de middag voordat we na de rondleiding begonnen nog even met elkaar praten. Toch leuk om wat meer van iedereen te weten te komen voordat je de stilte ingaat.
Het meditatiecentrum ligt heel mooi op een grote heuvel, vol met palmbomen en met uitzicht op de zee. De omgeving is prachtig, gelukkig maar, want naast al het mediteren is het zonder praten, boeken lezen, spelletjes doen, schrijven, heerlijk om van die mooie natuur (geluiden) te genieten. Echt heel peaceful.
Het dagschema zit bij een van de foto's, dan weet je hoe het programma eruit zag.
De eerste helft van dag 1 dacht ik, 'Ooooh, wat heerlijk, zo verwijderd van alles, tijd voor jezelf, tijd voor rust.' Maarrrrr, de tweede helft en dag 2 dacht ik: 'Oh, My, God, ik wil NU op facebook en e-mail om ie-de-reen te laten weten hoe damn moeilijk dit is.
Probeer het maar eens (om te beginnen) voor 10 minuten:
-ga in een kleermakerszit zitten. (of een houding die er op lijkt)
-sluit je ogen.
-concentreer je op je ademhaling. Adem in, adem uit. Volg je adem door je lichaam.
Ja, klinkt makkelijk, toch? Als je het probeert, is het zo ontzettend moeilijk om nergens aan te denken en je op je ademhaling te concentreren. Al die gedachtes die voorbij komen. Echt zelfs herinneringen die van zo lang geleden waren! Basisschool herinneringen, vriendinnetjes waar ik vroeger bij speelde. Gedachten van nu: zal ik mn wimpers wel of niet laten verven als ik hier weg ben?
Echt ontzettend moeilijk. Steeds bij elke gedachte, realiseren dat je denkt en hup je dan gelijk weer op die ademhaling concentreren. Het is zo hard werken!
Je mind is gewend om beelden te zien. Prikkels te krijgen. The mind blijft er dan ook zijn best voor doen om jou te vermaken.
Daarom is het ook zo goed om gedurende de dag totaal geen afleiding te hebben van iets. Dat stil zijn is heerlijk. Daar had ik geen problemen mee (wilde wel op dag 4 heeeeel graag zingen, moest echt mn hand voor mn mond houden!).
Wat heel verbazend was voor mij, was dat ik op dag 3 een licht gevoel in mn hoofd kon ademen en op dag 4 had ik zelfs een soort licht explosie in mn hoofd. Het voelt heerlijk om nergens aan te denken. Mediteren is heel gezond.
Het is vooral heel mooi om erachter te komen hoevaak je iets wilt zeggen wat totaal niet belangrijk is. (Het is warm, he?! -Ja, het is warm)
Tijdens toespraken werd er o.a. verteld over the mind dat losstaat van je body. Je mind laat je zoveel positieve en negatieve dingen denken, meningen over situaties, meningen over mensen. Tijdens die dagen krijg je meer door dat je zelf de baas bent over the mind en de the mind niet over jou. Dat je je in het dagelijkse leven toch nog meer aantrekt van mensen, dingen die voorvallen dan je denkt. (Daarom was het ook zo heerlijk om geen oogcontact te hebben in het begin en echt in je eentje deze dagen door te brengen.)
Het ging ook heel erg over mindfulness.
Het was echt super bijzonder om deze dagen zo door te brengen. Wanneer krijg je nou de kans om de boel de boel te laten (heerlijk die Nederlandse uitdrukkingen!) en 7 dagen in stilte te zijn (aan het eind van dag 5 ging ik al wel heel stiekem stille grapjes uithalen met de super leuke Engelse Carla), even weg van de wereld.
(Wat wel was: we leken een stel zombies, zo stil zonder oogcontact in je eigen wereld)
Na die dagen realiseerde ik dat ik me al heel veel goede dingen realiseer, maar ik kwam ook met veel nieuwe inzichten. Hele simpele. En ik dacht erg veel aan mn nieuwe groep 6. Wil het mediteren op een miniscuul niveau in de alledaagse dingen doorvoeren. Mindfulness is the bomb!
Ik kan hier uren over doorpraten, de geinteresseerden hoeven er over een paar dagen alleen maar om te roepen!
Oke, na het mediteren op naar mijn droom plek: Ko Phangan, Hat Yuan. En daar ben ik dus nu.
Vakantieman: het is hier fantastisch!
Hier op deze plek denk ik niet zo veel aan Nederland. Het voelt zo vertrouwd hier. Ook al was ik hier vorig jaar maar 2 dagen, de sfeer en de mensen, fantastisch! Alhoewel de sfeer in mijn maag nu erg stil is. Ben bezig met een livercleansing. (minder eng dan het klinkt!) Veel mensen volgen een detox kuur hier inclusief reiniging a la Patty Brard... 7 dagen sapjes drinken en pillen slikken is voor mij iets teveel gevraagd naast alle gezelligheid met de mensen en de lekkere gerechten die ik dan moet overslaan. Dus ik dacht: 2 dagen is ook goed. De galstenen worden verwijderd (heel gezond voor je lichaam). Iedereeen heeft galstenen ook kinderen.
Dus heb gister alleen raw food op, vandaag alleen in de ochtend en middag appels op en net in de avond mn eerste zoutdrankje op. Straks nog eentje en dan voor het slapen gaan het beste van het beste: olive oil& lime juice... De volgende ochtend weer 2x het zoutdrankje en dan
dan is het toilet mijn grootste vriend.... Of ben ik nu te open? Hier is het het gesprek van de dag. 'Hi how are you? How's your liver/detox/colon cleansing?'
Dus op deze plek, deze mooie mooie plek (ik had geen betere plek voor mijn laatste weken kunnen wensen) sluit ik mijn zeven maanden reis af.
Het beste wat me is bijgebleven?
Dat ik mango's het lekkerste fruit vind.
Nee, Oke, oke, oke: dit is mn dan:
'Believe that everything happens for a reason'
(Niet te lang en breed over nadenken, de zoutkorrel krijg je er gratis bij). Hij helpt echt!
En deze dan nog voor de bonus, die hielpen ook:
'What comes around goes around' & 'You win some and you lose some'
Lieve allemaal,
Bedankt voor het lezen van al mijn reisverslagen. Nu hoef ik niks meer te vertellen als ik terugben. ;-)
Weet even niet zo goed hoe ik dit helemaal gepast en gevat af ga sluiten.
Weet wel dat ik een supertijd heb gehad en dat uiteindelijk het allerfijnste van mijn hele reis was: Het gevoel van geen tijd. De vrijheid.
Ik zie jullie allemaal snel weer en ook dat vind ik fijn! Ik wist al dat ik een topleven in Utrecht had en ook al ben ik nu een beetje vergeten hoe het was: ik heb er alle vertrouwen in dat het met alle ervaringen en belevenissen van de afgelopen maanden alleen maar NOG beter kan worden!
Dikke kus, www.hiermetroos.waarbenjij.nu
x Roos
p.s. dat van die tattoo is natuurlijk een grapje
-
13 Juli 2011 - 12:46
Elske:
Top afsluitend verhaal! Als je terug bent Moet je al je verhalen bundelen in 1 boek!
Jammer dat we elkaar niet gelijk zien, maar ik zal aan je denken!
Goede reis! X -
13 Juli 2011 - 12:52
Soof:
Mooie verhalen weer! Yes, Roosje weer bijna terug in Huize Danny :) Zin in!
XX -
13 Juli 2011 - 15:17
Karly:
Wat superleuk geschreven zeg! Mooi om te lezen, voelt als niet weggeweest! Oh en dan straks dat drukke NL, gelukkig ben je nog even 'vrij' voordat je weer moet werken. Even laten bezinken allemaal!! Tot snel lieve Roos! x -
13 Juli 2011 - 15:37
Laura:
Roooooos!!! Almost back! Ben blij dat je er weer bent, maar je toffe verhalen ga ik ook missen!! Ik wil op de weve je meditatiestories wel horen!! Goede reis en tot vet snel!!! Xxxx -
13 Juli 2011 - 19:56
Zus:
hoi lieverd, we hebben je heel erg gemist dus op Schiphol sta ik vooraan in de rij! je hebt veel meegemaakt maar je bent nog steeds die lieve en grappige zus Roos, dat zie ik aan de tattoo mop (ja ik was er ingetrapt ;-) -
13 Juli 2011 - 22:45
Iris:
Lieve Roos, wat een geweldig verhaal weer! Jemigdepemig.. wat een topreis! En ook nog even een meditatiecursus meegepakt.. klinkt als 'n super bijzondere ervaring! Hou dat gevoel zo lang mogelijk vast (miss op dinsdag, voor 't eten, voortaan een klein medi-momentje inlassen?) en geniet van je laatste dagen daaro! X! -
14 Juli 2011 - 06:49
Marloes:
Bijna terug! Ik kan vertellen dat het best raar is ja, maar ook supersnel weer went! Jammer dat je er nog niet bent op mn feestje maar we gaan snel vieren dat je weer in Holland bent! Geniet van je laatste dagen, safe travels en tot snel!
xoxo M -
14 Juli 2011 - 11:15
Jorin:
Jeeeeeh lieve Roos komt bijna terug! Zin om je weer te zien en al je verhalen te horen! Sterkte met afscheid nemen van het reizen...pff dubbel allemaal ik vond het heel moelijk maar denk maar aan alle leuke dingen die je in NL te wachten staan:)
Dikke kus -
14 Juli 2011 - 12:19
Broer:
Lieve Roos, we hebben onwijs veel zin om je weer te zien! Met of zonder tattoo, het maakt ons niets uit. Misschien kun je je neefjes ook leren om af en toe een uurtje spontaan te gaan mediteren?
Liefs, C-A-L-T -
14 Juli 2011 - 13:32
Nan:
Bosu!
leuk weer om te lezen! gelukkig is die tato een grapje, ik wou al boos op je worden :)
tja, aan alles komt een einde, maar in Utrecht gaan we ook zeker weer leuke dingen doen!! komt goed,
fijne laatste dagen nog en tot snel, x--x-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley